شکایت و نق‌زدن از دست اداره امور مالیاتی یکی از سرگرمی‌های مشترک حسابدارها، مدیران مالی، و مدیران کسب و کارهاست. نق‌زدن‌های محتاطانه ما را هم می‌توانید اینجا ، اینجا و اینجا ببینید.

شکی نیست اداره امور مالیاتی مثل هر سیستم و سازمان دیگری نیاز به بهبود و بازنگری دارد. دوستانی داریم که از چندین جنبه این سازمان گله‌مند‌اند و در گذشته بارها از اینکه قوانین، دست ممیزان مالیاتی را آنقدر باز گذاشته بود و آنها بدون توجه به سطح اهمیت می‌توانستند با کوچکترین بهانه‌ای به راحتی شرکتها را علی‌الراس کنند شکوه داشتند.

خوشبختانه با  تغییر آیین‌نامه تحریر دفاتر و ذکر کلمه "با اهمیت" اینجور موارد تا حد زیادی مرتفع شده است. بصورت کلی و از نگاه ما، در سال‌های اخیر بهبود سیستم مالیاتی سرعت بهتری داشته است.

 

یکی از بخشنامه‌های عالی که پاسخ‌گوی نیازها و مشکلات طیف وسیعی از مودیان مالیاتی است، بخشنامه شماره 200/97/133  مورخ   1397/9/27 با عنوان "پاسخ به سوالات و ابهامات در خصوص قانون مالیات بر ارزش افزوده" است. این بخشنامه عنوانی مشابه با بخشنامه شماره 28004 مورخ  1388/11/12 دارد که در زمان خود بسیاری از مشکلات مودیان را حل، و موارد مبهم را در جهت سهولت اجرای قانون، حفظ حقوق دولت از یک سو و ایجاد شفافیت در حقوق مودیان از سوی دیگر رفع نمود. به نظر می‌رسد این نوع بخشنامه‌ها نشان دهنده حرکت مثبت سازمان در جهت ارائه اطلاعات مفید و شفاف به مودیان مالیاتی است.

 

اما بند 2 این بخشنامه کمی جای بحث دارد:

 بند دوم یک نمونه جالب از رجحان محتوا بر شکل است و شاید جزو اولین برخوردهای مناسب با رجحان محتوا باشد. در این بند به ماهیت واقعی یک معامله توجه شده و اعتبار مالیاتی به طرفی که واقعا اعتبار به آن تعلق گرفته اختصاص یافته است. با این کار مشکلات برخی از پیمانکاران و کارفرمایان در اعتبارهای گمرکی واقعا حل و فصل شده است. اما سوالی که به ذهن ما می‌آید این است:

چرا فقط پیمانکاران EPC ؟

آیا پیمانکارانی که صرفا تامین تجهیزات پروژه (P) را بر عهده دارند نمی‌توانند از این ماده استفاده کنند؟

اینجاست که برمی‌گردیم به گله و شکایت‌های اول بحث‌مان. آیا نقاط مرزی سیستم مالیات‌ستانی که در خط مقدم مواجهه با مودیان هستند هم نوا با روح سازمان حرکت می‌کنند، یا بجای کنکاش و تلاش برای تشخیص در محتوای این بند موارد شکلی را در دستور کار قرار می‌دهند؟

 

این را هم بگوییم که ما بیکار ننشستیم. از مرحله نق زدن جلوتر رفتیم و مکاتباتی با دفتر فنی داشتیم. هرچند پرسش مکتوب ما ؛ که آیا بند مذکور صرفا برای پیمانکاران (EPC) است یا به سایر اشخاصی که در عمل فعالیت اقتصادی مشابه این پیمانکاران دارند قابل تسری است یا خیر؟ فعلا ما را به پاسخ خیر رسانده است.

 

امیدواریم سازمان امور مالیاتی با تجدید نظر در مفاد بند مذکور از برخورد‌های متفاوت با فعالیتهای اقتصادی مشابه جلوگیری کند.

 بهمن 97

 

• بهروز مطیع
• پوریا رسولی
• dodota4ta.ir
• بخشنامه شماره 200/97/133